Roadtrip West Coast and Red Centre

G'day mates,

Dan toch maar weer een bericht vanuit het verre Australie. Ik was met mijn vorige verslag gebleven bij Carnarvon. De dagen erop zijn we naar Coral Bay, Shell beach, Pebble beach gegaan en het nationaal park van Exmouth bezocht. Dit was meer voor het snorkelen, dus ik heb niet veel gedaan aangezien ik niet mag zwemmen vanwege mijn oren. We hebben een paar gorges bezocht en bewandeld. Tijdens 1 van deze wandelingen ben ik halverwege de wandeling ziek geworden. Stond spontaan ineens te tollen op mijn benen en werd ongelovelijk misselijk etc. Ik heb de wandeling wel afgemaakt, maar je moet me niet meer vragen hoe. Het grappige van het nationaal park bij Exmouth was dat ze hadden gezegd dat je absoluut niet mocht illegaal kamperen in de buurt van het nationaal park en dat ze ons zeker te weten wel zouden vinden en een boete geven. Wij hebben dus die nacht ergens illegaal gekampeerd en ze hadden ons niet gevonden. Na Exmouth zijn we naar Tom Price gereden waar we gekampeerd hebben op een gratis camping met grafstenen. Erg bizar. De dag erop begon ons avontuur in Karijini National Park. Dit park is tot nu toe nog steeds het mooiste park wat ik heb gezien. De eerste dag hadden we besloten om eerst die ellendige dirtroad te nemen. Dit was 25 km lang, maar we konden maar 20 km per uur rijden. Oftewel een uur in de auto gerammeld (gelukkig heeft mijn auto dat overleefd). Daar aangekomen zijn we eerst naar de Oxers en junction pool look out geweest en daarna hebben we de Weano Gorge, Handrail pool en de Hancock gorge (spiderwalk) gelopen. Ze gaven aan dat dit niveau 4 en 5 waren, oftewel dat je moest klimmen en klauteren over de rotswanden. Echt geweldig! De 2e dag hebben we de Knox gorge, Joffre falls en de Kalamina gorge gedaan. Bij die laatste gorge is Jane (NL reisgenoot) gevallen. “Gelukkig” was dit voor ons de laatste hike die we zouden doen die dag (was ook wel de makkelijkste hike, oftewel familiehike). Toen Jane gevallen was zijn we terug naar Tom Price gegaan om naar het ziekenhuis te gaan. Gelukkig was het niet al te ernstig en later bleek dat ze daar het compleet verkeerd hebben gedaan, want we hebben daarna nog 2 ziekenhuizen moeten bezoeken omdat het niet overging. Die nacht hebben we weer overnacht op die gratis camping met grafstenen (bleef nog steeds bizar). Die volgende ochtend zijn we terug naar Karijini gegaan om nog de Dales gorge te doen. Na die hike hebben we nog met zen allen gelunched en foto’s uitgewisseld en namen we daar afscheid van Julie en Remi, want hun gingen naar Karratha (heb je 4wd voor nodig) en wij gingen naar Port Hedland om Yann en Laure af te zetten. Zij gingen weer terug naar Perth voor hun vlucht. Die avond hebben Jane en ik gekampeerd op een parkeerplaats. Dit ging niet zonder het een en ander gestress. Ik was aan het rijden en moest een paar keer remmen voor koeien op de weg en daarna was er een roadtrain die dichterbij kwam en daarna zijn lichten uitdeed en verdween en daarna weer tevoorschijn kwam met groot licht. Hij heeft nog 5 minuten op mijn bumper gehangen, dit was wel angstaanjagend aangezien er allerlei dieren op de weg lopen en een roadtrain stopt niet, die dendert gewoon door. Maar goed alles ging goed, hij heeft mij ingehaald en 10 minuten later zagen we een parkeerplaats waar we geslapen hebben. Dit was achteraf ook geen goed idee, want een andere roadtrain kwam er ook staan om 3 uur s’nachts en heeft tot 7 uur in de ochtend zijn moter laten draaien (vlak naast de auto ). Die dag zijn we doorgereden naar Broome. Paar dagen gebleven, maar er was niet veel te doen. Wel heb ik een bizarre fout gemaakt met rijden, Ik reed de rotonde op de nederlandse manier ipv de australische manier en op het moment dat ik dit deed kon ik alleen maar zeggen “wat ben ik nu aan het doen”. Eerste minuten hebben Jane en ik erg in een scheur gelegen van het lachen. Gelukkig was er niemand anders op de weg. We moesten weer op zoek naar 2 mensen om mee te gaan naar Darwin. Het was weer een frans koppel geworden genaamd Pauline en Jeremy, dit keer waren ze jonger. Het meisje praatte totaal geen engels en hij deed erg zijn best om dit wel te doen. Hij wou het ook graag en schaamde zich voor zijn vriendin. Op dag 18 zouden we dus vertrekken richting Fitzroy crossing, maar eenmaal op de highway begon zij te huilen, uiteindelijk bleek dus dat ze nog geen afscheid kon nemen van haar vrienden Alex en Brian. Die avond hebben we dus toch weer in Broome gezeten. Ze hadden voor ons gekookt en hebben wat gedronken. Die nacht zouden we op een plek slapen die illegaal was en waar die vrienden van hun altijd sliepen. Onderweg naar die plek heb ik een walibie aangereden . Was niet met opzet, die beesten hebben gewoon een doodwens ofzo. Nou goed, Jane snapte niet dat ik er rustig onder bleef (kan er niks meer aan doen was mijn gedachte). De volgende ochtend dan toch echt richting Darwin. Tussen Broome en Darwin heb je niet zoveel. Die dagen ook veel gereden. Onderweg was alleen de mini Bungle Bungle national park en Lichtfield national park. Aangekomen in Darwin was het een ramp om een slaapplek te vinden. Alles zat helemaal vol. Gelukkig toen toch een paar nachten op een caravanpark kunnen overnachten. De volgende dag was het 1 juli oftewel Northern Territory Day. In de avond was er veel vuurwerk op Mindil Beach en een marktje waar ze zowaar Dutch Delight (poffertjies en ja ik weet dat ik dit verkeerd spel, maar dit stond op hun kraampje) verkochten. Ik had ook geluk met het verkopen van mijn auto. Ik had een advertentie geplaatst op Gumtree om mijn auto te verkopen maar ook een advertentie om travelmates te vinden om naar Adelaide te gaan. In Darwin is niet veel te beleven dus het maakte mij niet uit wat het werd. Op de camping hadden we fransen als buren en 2 van die meiden wilden mijn auto wel kopen. Dus dag erop hebben ze erin gereden, 1 van die dudes heeft de auto uitgebreid getest en tegen die meiden gezegd dat het de perfecte auto is/was. Auto dus verkocht, we hadden nog 1 nacht in die auto en geen caravanpark. Jane en ik hadden besloten om op Mindil Beach carpark te slapen, daar aangekomen waren er veel campervans, wel stuk of 20. Achteraf bleek dat ze in de midden van de nacht vertrokken waren omdat die nacht ervoor de politie ze hadden gewaarschuwd dat wanneer de ze volgende nacht er weer zouden staan dat ze dan een boete kregen. Je snapt wel, dit wisten wij niet en dus om 6 uur in de ochtend zijn we wakker gemaakt door de politie met de mededeling dat we een boete krijgen. Zwaar balen, maar ja, niks aan te doen. In eerste instantie was ik het niet van plan om de boete te betalen, maar ik heb zo’n lieve pa die de boete wel voor me wilde betalen. Eind goed al goed zeggen we dan maar. Nadat ik mijn auto verkocht had, heb ik een paar tours geboekt. Eerst ging ik 3 dagen naar Kakadu National Park, terug in Darwin ging ik de volgende dag met een 2day express naar Alice Springs. 1 dag in Alice rond gehangen om vervolgens de volgende dag de tour van Alice Springs naar Adelaide met Groovy Grape.

Kakadu National Park. Niet te vergelijken met andere parken. Jim Jim falls gedaan (telefoon in het water laten vallen, shit happens) en de twin falls + nog wat andere wandelingen (hikes). Was wel leuk. Ik was de enige backpacker, de rest waren gezinnen en koppels die op vakantie waren voor een paar weken.

2 day express van Darwin naar Alice Springs. Dit was veel rijden. 1e dag hebben we de Mataranka Hot Springs bezocht en geslapen in Daly Waters. Te gekke pub zeg! Er was die avond een optreden van een Aussie comedian. Veel gelachten. Dag erop weer veel gereden en een stop gemaakt bij Marble’s Devil. Halverwege die dag hadden we mijn mp3 aangezet in de bus. Ineens klonk er Guus Meeuwis uit de speakers met het nummer ’t dondert en het bliksemt. Alle NL’ers die in de bus zaten (5 in totaal) hebben luidkeels meegezongen met dit nummer. Later die avond wanneer we in Alice Springs waren en een hapje gingen eten bij Annie’s Place hebben we nog 1 keer dat nummer afgespeeld. Je ziet dan gelijk wie er nederlander is haha.

Alice Springs – Adelaide met Groovy Grape. Deze organisatie is echt aan te raden. We hebben 4 nachten in een swag geslapen en 1 nacht in een bunkhuis. We zijn eerst naar Kings Canyon gegaan voor een hike van 4 uur. Die dag erop naar Uluru voor de zonsopgang en een hike bij de Kata Tjuta (the Olgas). Erg mooi, en dat voor in the middle of nowhere :P. Het weer was overdag wel goed te doen, zeker tijdens die hikes. Niet te warm en niet te koud. Helaas koelde het snel af in de avonden. Maar zoals altijd met kamperen heb je een kampvuur. Die had je ook wel nodig om een beetje warm te blijven. Maar doordat het koud is in de nachten heb je geen last van vervelende muggen en vliegen die hier in de zomer zwaar irritant zijn. Die dagen erop zijn we nog naar Coober Pedy “Opal Capital of the world” en naar Flinders Rangers. De groep was wederom weer goed en gezellig.

Aangekomen in Adelaide, wilde ik mijn vlucht naar Cairns een week eerder verzetten. Helaas was dit niet mogelijk en toen kon ik een baan krijgen in Northern Territory in een Roadhouse (zie facebook voor naam). Vlucht naar Cairns geannuleerd en een vlucht geboekt naar Alice Springs en de Greyhound vanaf Alice Springs naar de Roadhouse. Op dit moment zit ik nu weer in Alice en mijn tijd te doden met het schrijven van deze blog. Ik kom morgenochtend (maandag) om 5 uur in de ochtend aan bij Renners Spring (roadhouse) en dan zal ik wel te horen krijgen wat ik precies moet gaan doen en welke dagen ik moet werken etc.
Ik heb nu de Westkust gedaan en de Red Centre, nu alleen nog de Oostkust en de Great Ocean Road. Ik heb geen flauw idee hoe lang ik ga werken. Ik denk voor 2 of 3 maanden, zolang ik nog maar genoeg weken overheb om de bovenstaande dingen nog te kunnen doen. En eigenlijk wil ik nog steeds een keer gaan fruit plukken. Gewoon omdat het kan! Binnenkort probeer ik wat foto’s te plaatsen. Geen idee wanneer ik mijn volgende blog ga schrijven. Jullie zien het vanzelf wel ;)

Cheers!